(Als je deel 2 van de trilogie hebt gemist, klik dan hier)
Ik ben de tweede (en dus de best aangepaste) van drie jongens in mijn familie. Ik was degene die elke beweging van mijn vader volgde. Als hij het leuk vond, vond ik het ook leuk. Dus werkte ik aan motoren van model A, herbouwde Corvettes en restaureerde een MG uit 1947. Mijn vader was erg geïnteresseerd in auto’s.
Ik heb het geluk dat papa besloot om meubels te bouwen. Dat betekende natuurlijk dat ik ook meubels wilde maken. Mijn vader had een verzameling houtbewerkingsgereedschappen en ik kon degene vinden die het beste bij mij paste. 13 jaar oud, ik was op zoek naar projecten die betaalbaar, snel af te ronden en een lage leercurve zouden zijn. De draaibank was perfect voor mij.
Ik begon met het draaien van kommen en groeide met elke inspanning een beetje beter. Ik creëerde kom na kom na kom uit een enkel blok hardhout. Ik realiseerde me dat ik de kunst van houtbewerking onder de knie had, en dat deed ik al meer dan drie maanden! Ik kan me net zo goed aan iets nieuws wagen, meubels bouwen.
Pap was geamuseerd toen ik het hem vertelde. Hij stelde voor dat ik wat houtbewerkingsboeken las om mijn eerste project te vinden. In die tijd waren de enige boeken die hij had die
Het had een bocht, waarin ik me meer dan geslaagd voelde. Dus ik dacht dat het een project was dat ik kon bouwen. Kun je spreken van hoge verwachtingen? We waren al snel op weg naar de houtzagerij tegen zaterdag, nadat vader had toegegeven aan mijn bedelarij.
In de daaropvolgende dagen, weken of maanden (ik weet niet zeker wat het uiteindelijk bleek te zijn), heb ik dat bed gebouwd met de hulp van mijn vader. Of hij bouwde dat bed terwijl ik toekeek, afhankelijk van wiens verhaal je wilt geloven. Ik heb dat bed tot op de dag van vandaag en kijk er liefdevol naar elke keer dat ik dit verhaal vertel.
Jaren gingen voorbij. Nadat ik mijn middelbare school had afgerond, besloot ik mijn eigen bedrijf te openen. Ik moest; niemand zou mij aannemen. Dus haalde ik papa uit zijn semi-pensionering om een bouwbedrijf te beginnen (dat is wat papa semi-gepensioneerd had gedaan). Het is niet gelukt. Na een aantal jaren voor andere bouwers te hebben gewerkt, besloot ik het opnieuw te proberen. Ik heb vader (opnieuw) uit zijn semi-pensionering gehaald. Na een jaar relaties met familie en vrienden te hebben opgebouwd, besefte ik dat ik ongelukkig was en dat werd met de dag sterker. Ik werd zo boos dat ik een spijker doormidden kon eten. Het was tijd om verder te gaan.
Wat ik leuk vond aan het bouwen van huizen, was het ruwe inlijsten. Tijdens deze bouwfase werkte je de hele dag hard, liep toen de straat op, keek achterom en zag wat je had bereikt. Om de paar dagen veranderde het project en werd het nieuw.
Waar anders zou ik deze directe feedback en om de paar dagen een nieuw project kunnen krijgen? Dat is houtbewerking. Ik wist precies waar ik heen moest en daar ben ik begonnen. Toen mijn carrière in de woningbouw ten einde liep, begon ik met het bouwen van trappen, open haardwanden met panelen en andere inbouwstukken voor nieuwbouw.
Dit leidde tot een uniek project: een volledige reep met als thema card-sharks. Het stelde me in staat om terug te keren naar fulltime meubelbouw. Met het geld dat ik verdiende, kon ik doorgaan met het bouwen van meubels totdat ik werd toegelaten tot een show. Dat deed het, en ik ontving een gezond bedrag.
Ik stuurde berichten naar mijn rekeningen, sloot de deuren weer en begon een ander bedrijf. Tot ongenoegen en vreugde van velen werd het bouwen van meubels mijn beroep. Zie je, ik was in staat om papa weer uit zijn pensioen te halen, om door het land te reizen om op shows te exposeren en onze meubels te verkopen.
